De daklozen sliepen voor de deur van mijn studentenhuis

‘Ik groeide op in Driebergen, een rustig dorp aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug waar de meeste bewoners het over het algemeen goed voor mekaar hebben. Dat geldt ook voor het gezin waar ik uit kom. Toen ik in Utrecht accountancy en recht ging studeren, ging er een andere wereld voor me open. De daklozen sliepen voor de deur van mijn studentenhuis; voor een van hen heb ik wel eens boodschappen gedaan.

Dus toen een jaargenoot van mij op de kerkelijke kring een keer vertelde over Het Passion, raakte me dat meteen. Sindsdien ben ik donateur.

Onze maatschappij is best ingewikkeld. Als je iets minder goed voor jezelf kunt zorgen, misschien niet zo slim bent en ook een paar keer domme pech hebt gehad, dan val je al snel buiten de boot. Ik vind het leven van een dakloze er vrij uitzichtloos uitzien. Dat raakt me.

Het is goed dat er organisaties zijn die structureel klaar staan voor mensen die het gewoon niet redden in deze maatschappij. Natuurlijk kan ik zelf ook helpen, ik doe het ook wel eens, maar dat is incidenteel. Het Passion biedt een plek waar mensen gezien worden zoals ze zijn, waar ze even kunnen stil staan om opnieuw te voelen hoe fijn het is om geliefd te zijn. Ze krijgen er nieuwe kansen. Dat kan ik in mijn eentje niet voor hen betekenen, maar ik kan wel delen van het goede dat ik heb.’

Christiaan, 47, zelfstandig ondernemer als belastingadviseur