Het monster verslaving en de kracht van nabijheid

De kracht van verslaving en altijd genade

Het Passion …  een gast zei het eens … het lijkt wel of ik in het paradijs ben. Prachtig om te horen en ook prachtig dat het zo ervaren wordt …. Helaas is de werkelijkheid hard en hardnekkig. Regelmatig zien we mensen terug die het (weer) niet gered hebben. Elke keer zijn ze welkom en staan we met open armen hen op te wachten om ze een plek van rust te geven. Maar wat een monster is die verslaving en wat een leed ontstaat er als het in je (vroege) leven anders is gegaan dan goed voor je was. Als je weinig tot geen liefde en aandacht hebt gehad. Als niet de (A)ander er was. Of als de ander je steeds veroordeelde en je het gevoel gaf dat je niks waard bent. Die harde realiteit komt ook steeds weer binnen in ons werk en dan zien we de gebrokenheid en dat blijft pijn doen.

Dankbaarheid

Zodra mensen het erf op rijden ervaren veel mensen dat er rust is … vrede … schoonheid en dat er plek is om te zijn. En elke week zijn dat nieuwe gasten, medewerkers en vrijwilligers. Elke week weer vrijwilligers, bekende, nieuwe, voor het weekend, voor door de week. Het is een komen en gaan van vrijwilligers. De afgelopen periode mochten we weer nieuwe vrijwilligers ontmoeten. Mensen die op het pad van Het Passion gezet worden en zich melden. Mooi is dat. Er wordt voorzien is dan een zin dat in je op komt. En dat is echt zo. Natuurlijk werken we er voor, maken we reclame, vertellen mensen het door. Toch is het iets dat gebeurd, ontstaat en geeft een sfeer en energie die zorgt voor beweging en wordt er inderdaad voorzien. God dank. Dit draag niet alleen bij aan de leefgemeenschap waar de gasten zich gezien voelen. Het geeft ook steun en energie aan het team van medewerkers. Elke week weer nieuwe, bekende mensen die iets willen betekenen voor de ander.

Dankbaarheid